
Verslag Bondsdag 1995
Het is kwart over tien als ds. C. A. van Dieren vooreen bijna geheel gevulde 'Doelen' in Rotterdam de 48ste bondsdag opent. Plechtig klinkt het: O God, wij mochten met onz'oren Weleer van onze vaad'ren horen Wat werk Gij in hun dagen wrocht. En daar zal het in deze bondsdag, die in het teken staa ...

De trouwe zorg van de Heere is niet onder woorden te brengen
Een klein stukje uit het leven van een jongeman van 21 jaar die op 12 februari 1943 te werkgesteld werd in het land van de bezetter. Tot 6 juni 1945 duurde het verblijf in Duitsland. Door Gods wondere hand keerde jan Mijnders weer terug in het vaderland. Na vijftig jaar vertelt hij opnieuw brokst ...

Westerbork - tussenstation op weg naar de dood
Koningin Beatrix ontkende de feiten niet: 'De meesten van onze joodse Nederlanders zijn afgevoerd naar concentratiekampen en vonden daar uiteindelijk de dood. Wij weten dat velen van onze landgenoten zich moedig hiertegen hebben verzeten dikwijls met gevaar voor eigen leven hun bedreigde medemens ...

De laatste brief
De wereld scheen vol lichtere geluiden en een soldaat sliep op zijn overjas. Hij droomde lachend dat het vrede was Omdat er in zijn droom een klok ging luiden. Er viel een vogel die geen vogel was Niet ver van hem tusschen de warme kruiden, en hij werd niet meer wakker want het gras Werd rood, ee ...

Overvloed in de hongerwinter
’Haast onvoorstelbaar dat er een hongerwinter kon komen, als je bedenkt dat ons land toen nog voor een groot deel zijn bestaan vond in landbouw en veeteelt. Toch was er honger, want de Duitse bezetter eiste al het voedsel en alles wat bruikbaar was op voor de Weermacht. Het weinige dat overbleef, ...

Oorlog kenden we alleen maar uit de Bijbel
10 mei 1940. Ikzelf beleefde het ongeveer als volgt. Ik was 12 jaar. Zat in de hoogste klas van de lagere school. Die school staat er nog: de Rehobothschool in Giessendam. Ik was de oudste thuis: vader, moeder, twee broertjes en een zusje, 'n Gelukkig, modaal gezin. Voor ...

Het dagboek van Anne Frank
Veel jongeren hebben een dagboek. Ze bergen het goed op. Vaak zit er een slotje op. Vanwaar die geheimzinnigheid? Omdat ze dat dagboek van alles toevertrouwen. Ze schrijven over dagelijkse gebeurtenissen. Vaak ook over hun gevoelens; teleurstellingen en verdriet, vreugde en vrolijkheid. Wanneer z ...

Eigenlijk zou iedereen eens een erebegraafplaats moeten bezoeken
Wat hebben wij met onze vrijheid gedaan? Zelf ben ik oud genoeg om de bevrijding te hebben meegemaakt, maar ik was te jong om er iets van te beseffen. Ik ben namelijk in de oorlog geboren. Ik weet wel van nabij hoe de verschrikkingen van de oorlog mensen hebben gestempeld; dat is voor vele ...

Onze bevrijding duurde een halfjaar
De oorlogsjaren zijn daarna voor ons betrekkelijk rustig verlopen. We hadden genoeg te eten en in de direkte omgeving waren geen luchtaanvallen. Wel hebben we in februari 1944 vanuit de verte het bombardement op Nijmegen meegemaakt. Na de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944 on ...

Toen was er niemand meer om te protesteren voor mij
Toen Nederland bezet gebied was geworden, dachten de Duitsers dat de Nederlanders wel voor het nationaal-socialisme ingewonnen zouden worden. Daar kwam niet zoveel van terecht. Natuurlijk waren er veel landgenoten die in een moedeloze stemming verkeerden. Die onder de indruk waren van de oppermac ...